Connect with us

Articles

God is always at work for us and for our good

Published

on

Psalm 18 is a psalm of David, a song celebrating “the day when the Lord rescued him from the hand of all his enemies, and from the hand of Saul.” This psalm, the longest of Book One, praises God for His deliverance. It is also recorded, with slight differences, in 2 Samuel 22. At the center of this psalm is a strong confession of faith: “With the merciful you show yourself merciful” (Ps. 18:25).

This psalm begins (vv. 1–6) and ends (vv. 46–50) with praise offered to God. It is praise filled with love and thanksgiving for God’s protection from enemies and from death. The praise rejoices in the victories God has given His king and His people — victories displayed before the world.

The central section of the psalm (vv. 20–29) celebrates the faithfulness of David and of God. David served the Lord with integrity (we will look at the difficulties that seem to surround this kind of claim below). The Lord on His part had always been reliable and blessed His king. On each side of this central meditation on faithfulness we have the record of God’s powerful help for David (vv. 7–19; 30–45). Each of these two sections has its own character. Verses 7–19 emphasize the work of God to save David. Verses 30–45 highlight David’s success as God worked through him.

In light of this overview of the psalm’s structure, we want to look more closely at several points. First, how can David claim to be blameless (vv. 20–24)? The claim of blamelessness is a recurring theme in the Psalms. It is stated with special force in Psalm 26:

Vindicate me, O Lord, for I have walked in my integrity, and I have trusted in the LORD without wavering. Prove me, O Lord, and try me; test my heart and my mind. For your steadfast love is before my eyes, and I walk in your faithfulness. I do not sit with men of falsehood, nor do I consort with hypocrites” (Ps. 26:1–4).

But David is a murderer and an adulterer, to name only some of his sins. How can he claim to be blameless?

We need to recognize that David was a devoted and persevering follower of the Lord even though he did fall into very serious sin. When Nathan confronted him with his sins, he repented and grieved deeply for them. He expressed his repentance in beautiful psalms of penitence such as Psalms 32 and 51. His life as a whole was characterized by his faithful keeping of God’s covenant in obedience and repentance.

What David pleads, then, is not absolute moral perfection. He recognized that by such a standard he would never stand: “Enter not into judgment with your servant, for no one living is righteous before you” (Ps. 143:2). Rather, he pleads his faithfulness in comparison to the wickedness of those who hate God and His king. He makes this comparison not to claim that he deserves or has earned God’s favor, but to show that God’s saving grace has really made him different from the wicked in the ways in which he thinks, believes, and lives. David loves the Lord and His law, so his sin is grievous to him and he willingly repents and seeks to lead a godly life. In contrast, the wicked despise God and His holy law. They ignore God and seek in every way to harm their neighbor.

Again, David is not claiming that his perfect righteousness earns him God’s favor. Rather, he says God has brought him into His covenant and given him the integrity that he has. It is “God who equipped me with strength and made my way blameless” (Ps. 18:32). He belongs to God and follows God and therefore knows that God will be kind to him. It is not the self-righteous whom the Lord saves, but the humble: “For you save a humble people, but the haughty eyes you bring down” (Ps. 18:27). All his strength comes from the Lord (v. 1) and the faith or trust of the psalmist always turns to the Lord for help (Ps. 18:2; cf. Ps. 26:1: “I have trusted in the LORD without wavering”). The foundation of God’s care for David is not David’s deserving, but the Lord’s election: “He rescued me, because he delighted in me” (Ps. 18:19).

While David wrote this psalm and had every right to sing it in his faithfulness, once again we see the psalm drawing our minds beyond David to one greater and purer than David. This psalm belongs more to the Christ, who was fully blameless in every way, than to David. Paul demonstrates this in his use of this psalm in Romans 15:8–9. He writes:

For I tell you that Christ became a servant to the circumcised to show God’s truthfulness, in order to confirm the promises given to the patriarchs, and in order that the Gentiles might glorify God for his mercy. As it is written, “Therefore I will praise you among the Gentiles, and sing to your name” (Rom. 15:8–9).

In citing Psalm 18:49, Paul shows that it speaks of Jesus at least as much as it does of David. Indeed, even David can claim covenantal integrity only as he is in Christ.

Another feature of this psalm is the vivid picture of God’s coming to David’s rescue (vv. 7–15). David cried out for help (v. 6) and the Lord answered. “He bowed the heavens and came down; thick darkness was under his feet. He rode on a cherub and flew; he came swiftly on the wings of the wind” (Ps. 18:9–10). The fury of the Lord shook the earth (vv. 7, 15) and thunder and lightning preceded him (vv. 12–14). Hot smoke poured forth from his nostrils and fire from his mouth (vv. 8, 15).

Here is a marvelous picture of the power and determination of God to save. But when in David’s life did this happen? As we scan Old Testament history, we can find no such episode. Something like this happened when the Lord met with Israel at Mount Sinai, but nothing close to it happened in David’s experience.

The explanation is, of course, that David is speaking poetically here. He records not what he saw with his physical eyes, but what his eyes of faith saw happen. Although this awesome power of God usually remains hidden from view, it is absolutely real, and it is exercised for the well-being of His people. God is always working powerfully and passionately for His people even when we do not see it. David’s poetic imagery shows us more than eyes can see.

This truth is taught over and over again in the Bible. We need to have it taught repeatedly because we are so inclined to think that only the visible is real. Think of the experience of Elisha. He sat in Dothan apparently defenseless against the strength of the king of Aram. When his servant panicked, Elisha replied, “Do not be afraid, for those who are with us are more than those who are with them” (2 Kings 6:16). And then to comfort his servant further, Elisha prayed and God did an amazing thing. “Then Elisha prayed and said, ‘O Lord, please open his eyes that he may see.’ So the Lord opened the eyes of the young man, and he saw, and behold, the mountain was full of horses and chariots of fire all around Elisha” (2 Kings 6:17).

Elisha had never been in any danger, for the Lord was on his side.

We see something similar when the authorities came to arrest Jesus in the garden of Gethsemane. Jesus appeared weak and defenseless. Peter, in a panic, tried to protect Him with a sword.

Then Jesus said to him, “Put your sword back into its place. For all who take the sword will perish by the sword. Do you think that I cannot appeal to my Father, and he will at once send me more than twelve legions of angels?” (Matt. 26:52–53)

Jesus submitted to arrest not because He was helpless, but because He accepted the Father’s will for His death and our redemption.

This psalm reminds all of us that God is always at work for us and for our good. In the New Testament, the Apostle John makes the same point: “He who is in you is greater than he who is in the world” (1 John 4:4).

We do not need to fear, for God will save us in His good time. We should praise God for His mercy and help as this psalm does.
Sources:Christian Post

http://theendtimeradio.com

Articles

7 ways we rebuild through Christ

Published

on

When a person comes to Christ, it’s not just about being forgiven and waiting for heaven. Salvation is an ongoing process of regeneration where a person becomes a new creation, reshaped by the power of the cross. This process involves rebuilding every area of life according to God’s design. Today, we’ll explore seven key areas that are rebuilt in Christ.

1. Our personal life is no longer based on self

We are born in sin and naturally live according to the lusts of the flesh (Ephesians 2:1-3).

But in Christ, we begin to live a cross-shaped life, learning to deny ourselves and follow Jesus (Mark 8:34-36).

“And calling the crowd to him with his disciples, he said to them, ‘If anyone would come after me, let him deny himself and take up his cross and follow me’” (Mark 8:34-36).

The crucified life is a life where self is no longer at the center — God is. We are called to serve others, rather than live for self-gratification(Galatians 2:19-20).

We actually find our life when we lose it! We discover the best version of ourselves when we die to ourselves and allow Christ to live in us and through us.

2. Our families are shaped according to God’s Word

After coming to Christ, family life should be rebuilt and shaped by Scripture. One way is to disciple our children and teach them about God.

Psalm 78:5-7:

“He established a testimony in Jacob and appointed a law in Israel, which he commanded our fathers to teach to their children, that the next generation might know them, the children yet unborn, and arise and tell them to their children, so that they should set their hope in God.”

Furthermore, parents are instructed to raise their children according to the Word of God, ensuring that our homes reflect biblical values and generational faithfulness (2 Timothy 3:15-16).

3. We do business God’s way

The Bible teaches that work is not merely a means to provide for ourselves; it is an act of worship.

Genesis 2:15 illustrates that Adam was called to work even before he had a wife and children. It was an act of worship since, as His image bearer, he imitated the God who worked 6 days before He entered His rest.

“The LORD God took the man and put him in the garden of Eden to work it and keep it.”

Like Adam, we work because we are made in the image of a God who worked to create the world. In business, we walk in integrity, treat employees as partners, equip them to flourish in work, and prioritize honoring God. This means creating environments that reflect God’s kingdom values, including allowing people to worship on Sundays.

4. We use our wealth to spread the Kingdom

Deuteronomy 8:18 reminds us that God gives us the ability to produce wealth, not just for personal gain, but to advance His Kingdom. As believers, we are called to steward our finances in a way that reflects God’s mission, investing in the expansion of the gospel, meeting needs, and helping to establish justice and mercy on earth.

Money is not evil, but the love of money is evil. Money can also be used to advance the kingdom.

I.E., God was able to use “The Good Samaritan” because he had wealth (Luke 10).

God used Joseph of Arimathea who buried the body of Jesus because he had financial resources.

God used Lydia, who had her own business and started a church because she owned a home and was a business owner (Acts 16).

5. We are called to reflect Christ by serving our communities

Titus 2 and 3 show us that we are not just called to serve within the walls of the church, but to be profitable to all people.

2:7 says “Show yourself in all respects to be a model of good works …”

2:14 says Jesus purified people “who are zealous for good works.”

3:14 says “let our people learn to devote themselves to good works …”

This means our communities should see the light of Christ through our good works.

History is replete with how Christ’s followers have rebuilt cities and nations and served humanity in a way that forever impacted nations.

Isaiah 61:4 says:

“They shall build up the ancient ruins; they shall raise up the former devastations; they shall repair the ruined cities, the devastations of many generations.”

6. The Church is called to reparent and rebuild individuals

Jesus’ invitation to “follow me, and I will make you …” demonstrates the Church’s role in rebuilding lives (Matthew 4:19). Through biblical discipleship, we help people discover their God-given purpose and destiny.

Discipleship is more than instruction; it’s walking with people to see them transformed and equipped to fulfill their calling in Christ.

Jesus didn’t say, “follow me and I will give you a weekly bible study. He gave people the opportunity to do life with Him, which created the environment to make disciples and bring about personal transformation.

7. The Church participates in the renewal of all things in Christ

God called Adam to bring His influence on the whole earth.

Genesis 1:28. God’s ultimate plan with and through the church participating with Jesus is to renew all things through Christ (Ephesians 1:9-11). We are not just waiting for the second coming; we are active participants in the restoration of creation through the gospel. As we live in alignment with God’s kingdom, we anticipate the fulfillment of this promise in the climax of history with a new heaven and new earth (Revelation 21:1-8).

Five practical takeaways

1. Embrace daily denial of self: Evaluate your life and ask where you need to surrender personal desires in favor of following Christ. This is the first step toward living a cross-shaped life.

2. Create a family discipleship plan: Begin setting time aside weekly to disciple your children or encourage your family members in the Word of God. Make your home a center for spiritual growth.

3. Work with integrity and purpose: Consider how your work can reflect God’s glory. Are you treating your employees or coworkers with dignity and empowering them, or are you merely using them to get your work done?

4. Be a faithful steward of wealth: Make a decision to invest in Kingdom causes. Pray about where your resources can make a Gospel-centered impact — supporting missionaries, funding outreach, or caring for the poor.

5. Serve your community: Identify a way to serve your community this week. Whether it’s through volunteering, meeting a need, or simply being present in a meaningful way, show Christ’s love in action.

As we participate in this process of rebuilding, God transforms us, our families, our work, and, ultimately, the world around us. Let us surrender fully to Christ and trust Him to rebuild every aspect of our lives for His glory.
Sources:Christian Post

http://theendtimeradio.com

Continue Reading

Articles

God’s peace and the world’s peace are not the same

Published

on

Peace is not just a feeling, it is also a condition, a mindset, a state of being. It is a relationship with God Almighty who created you and loves you. Peace is where we want to live. But we live in an unpeaceful world full of strife, envy, jealousy, rage, competition, anxiety, fear, worry, and yes lust. We crave what we don’t have, and we don’t want what we do have. We long for peace.

The peace of God is the opposite of all that the world has to offer.

The world’s definition of peace is a state of tranquility, freedom from disturbance, and harmony in personal relations.

Who doesn’t want that?

Now listen to the story of Jesus and the peace He offers you and me.

“And the angel said to them, ‘Fear not, for behold, I bring you good news of great joy that will be for all the people. For unto you is born this day in the city of David a Savior, who is Christ the Lord. And this will be a sign for you: you will find a baby wrapped in swaddling clothes and lying in a manger.’ And suddenly there was with the angel a multitude of the heavenly host praising God and saying, ‘Glory to God in the highest, and on earth peace among those with whom he is pleased!’” (Luke 2:10).

Jesus comes to give peace!

Now you may think you know what peace is. But listen to what Jesus says about it,

“’Let not your hearts be troubled. Believe in God; believe also in me. In my Father’s house are many rooms. If it were not so, would I have told you that I go to prepare a place for you? And if I go and prepare a place for you, I will come again and will take you to myself, that where I am you may be also. And you know the way to where I am going.’ Thomas said to him, ‘Lord, we do not know where you are going. How can we know the way?’ Jesus said to him, ‘I am the way, and the truth, and the life. No one comes to the Father except through me’” (John 14:1).

Look at what Jesus also says in John 14:27: “Peace I leave with you; my peace I give to you. Not as the world gives do I give to you. Let not your hearts be troubled, neither let them be afraid.”

Jesus is the way to peace. And you may say, “Oh, I know what peace is!” But you don’t. You don’t know what peace is until you know Jesus. His peace is not like the world’s peace.

If you know Jesus, you will experience peace. If you don’t know Jesus, you won’t. Not in any real sense, that is.

The peace of God is a state of wholeness, calmness, and completeness.

As you compare the two definitions, the world’s definition of peace is an external definition based off circumstances and human relationships.

If you are trying to get to a permanent condition of peace based off external circumstances and human relationships, you are going to be more unpeaceful than you are now. The peace the world offers you is circumstantial. The peace God offers you is complete, consistent, whole, and perfect regardless of what is going on in your life. It doesn’t come from without, it comes from within.

Let me explain. When Jesus returned to Heaven he promised to send the Holy Spirit.

“These things I have spoken to you while I am still with you. But the Helper, the Holy Spirit, whom the Father will send in my name, he will teach you all things and bring to your remembrance all that I have said to you”(John 14:26).

The Greek Word here is Paracletos, “the one who comes along side” or the Comforter. The Peace giver! Jesus left earth and sent the Holy Spirit to live inside of us. Now look at the fruit of the Spirit that lives inside you:

“But if you are led by the Spirit, you are not under the law. Now the works of the flesh are evident: sexual immorality, impurity, sensuality, idolatry, sorcery, enmity, strife, jealousy, fits of anger, rivalries, dissensions, divisions, envy, drunkenness, orgies, and things like these. I warn you, as I warned you before, that those who do such things will not inherit the kingdom of God. But the fruit of the Spirit is love, joy, peace, patience, kindness, goodness, faithfulness,23 gentleness, self-control; against such things there is no law” (Galatians 5:18).

How do we unwrap God’s gift of peace in our lives? You and I must accept Jesus as God’s peace to the world. We must realize the world’s peace and God’s peace are not the same. True peace comes when we follow Jesus and not our own wishes or wants.

I don’t have to be worried because Jesus is my peace. I don’t have to be jealous because Jesus is my peace. I don’t have to be angry because Jesus is my peace. He has sent the Holy Spirit to live in me. I just need to keep in step with Him as He leads me into the peace He has for me in Jesus’ name.
Sources:Christian Post

http://theendtimeradio.com

Continue Reading

Articles

തിരുപ്പിറവി; ആട്ടിടയന്മാർ നൽകുന്ന പാഠങ്ങൾ

Published

on

തിരുപ്പിറവിയുടെ ശാലീനതയും സൗന്ദര്യവും സമാധാനവും ഹൃദയത്തിലേറ്റുവാങ്ങിയ ഈ ഭൂമിയിലെ എളിയ മനുഷ്യർ. ശക്തനായവനെ എളിയ സഹചര്യത്തിൽ കണ്ടുമുട്ടിയ വിനീതഹൃദയർ. ആട്ടിടയന്മാരാണ് തിരുപ്പിറവിയുടെ ദിനത്തിൽ എന്നിൽ വിശുദ്ധ അസൂയ ജനിപ്പിക്കുന്ന ഗണം.

സകല ജനത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള സന്തോഷത്തിൻ്റെ വലിയ സദ്‌വാർത്ത ദൈവഭൂതൻ ആദ്യം അറിയച്ചത് അവരെയാണ്. “ദൂതന്‍ അവരോടു പറഞ്ഞു: ഭയപ്പെടേണ്ടാ. ഇതാ, സകല ജനത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള വലിയ സന്തോഷത്തിന്‍റെ സദ്വാര്‍ത്ത ഞാന്‍ നിങ്ങളെ അറിയിക്കുന്നു. ദാവീദിന്റെ പട്ടണത്തില്‍ നിങ്ങള്‍ക്കായി ഒരു രക്ഷകന്‍, കര്‍ത്താവായ ക്രിസ്തു, ഇന്നു ജനിച്ചിരിക്കുന്നു” (ലൂക്കാ 2 : 10-11).

ദൈവദൂതന്റെ സദ്‌വാർത്തയോട് ഹൃദയപൂർവ്വം പ്രത്യുത്തരിച്ച ആട്ടിടയന്മാർ ക്രിസ്തുമസിന്റെ ആഴത്തിലുള്ള ആദ്ധ്യാത്മികത മനസ്സിലാക്കിയവരാണ്. അവരുടെ ജീവിത മാതൃകയും സമർപ്പണവും തിരുപ്പിറവിയുടെ സത്ത വീണ്ടെടുക്കാൻ നമ്മെ സഹായിക്കും. ആട്ടിടയന്മാർ പകർന്നു നൽകുന്ന ഏഴു പാഠങ്ങൾ നമുക്കു മനസ്സിലാക്കാം.

1. ജാഗ്രതയുള്ളവരാവുക, ദൈവത്തിന്റെ വിസ്മയങ്ങളോടു തുറവി ഉള്ളവരാവുക

രാത്രികാലങ്ങളിൽ ആടുകളെ ജാഗ്രതയോടെ കാത്തിരുന്ന ഇടയന്മാർക്കാണ് മാലാഖയുടെ ദർശനമുണ്ടായത്:” ആ പ്രദേശത്തെ വയലുകളില്‍, ആടുകളെ രാത്രി കാത്തുകൊണ്ടിരുന്ന ഇടയന്‍മാര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. കര്‍ത്താവിന്‍റെ ദൂതന്‍ അവരുടെ അടുത്തെത്തി. കര്‍ത്താവിന്‍റെ മഹത്വം അവരുടെമേല്‍ പ്രകാശിച്ചു. അവര്‍ വളരെ ഭയപ്പെട്ടു.”( ലൂക്കാ 2 : 8-9).

രാത്രിയിൽ ശാന്തതയോടെ ആടുകളെ ശ്രദ്ധിച്ചുകഴിഞ്ഞ ഇടയന്മാർ ആത്മീയ ജാഗ്രതയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. ദൈവത്തിന്റെ കൃപ മിക്കപ്പോഴും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത രീതിയിലും സമയത്തുമായിരിക്കും നമ്മിലേക്കു കടന്നുവരിക. അവയെ മനസ്സിലാക്കാനും അംഗീകരിക്കാനും അവയ്ക്കനുസൃതം പ്രവർത്തിക്കാനും ആത്മീയ ഉണർവ് ആവശ്യമാണന്നു ആട്ടിടയന്മാർ നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നു. “ദൈവം എപ്പോഴും നല്ലകാര്യങ്ങൾ നമുക്കു നൽകാൻ പരിശ്രമിക്കുന്നു. പക്ഷേ നമ്മുടെ കരങ്ങൾ പലപ്പോഴും അവയെ സ്വീകരിക്കാൻ ശ്യൂന്യമല്ല” എന്നു വിശുദ്ധ ആഗസ്തിനോസ് പഠിപ്പിക്കുന്നു.

ദൈവിക ഇടപെടലുകൾക്കു നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ സ്ഥാനം നൽകണമെന്നും അതിനായി ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കണമെന്നും ഇടയജീവിതം നമ്മെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്നു. കോലാഹലങ്ങളുടെയും ആഘോഷങ്ങളുടെയും നടുവിൽ ശാന്തരാകാനും നമ്മുടെ ജീവിതങ്ങളിലുള്ള ദൈവത്തിൻ്റെ ദുർഗ്രഹങ്ങളായ പദ്ധതികൾ മനസ്സിലാക്കാൻ നിശബ്ദതയും പ്രാർത്ഥനയും അനിവാര്യമാണന്നും ആട്ടിയന്മാർ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.

2. വിശ്വാസത്തോടെ പ്രത്യുത്തരിക്കുക

ദൈവദൂതനെ ദർശിച്ച ആട്ടിടയന്മാർ ആരംഭത്തിൽ ഭയപ്പെട്ടുവെങ്കിലും മാലാഖ അവർക്കു ഉറപ്പു നൽകി: “ഭയപ്പെടേണ്ടാ. ഇതാ, സകല ജനത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള വലിയ സന്തോഷത്തിന്‍റെ സദ്വാര്‍ത്ത ഞാന്‍ നിങ്ങളെ അറിയിക്കുന്നു”( ലൂക്കാ 2 : 10). അവരുടെ ഭയം വിശ്വാസമായും മിശിഹായെ ദർശിക്കാനുള്ള വർദ്ധിച്ച ആശയായും രൂപാന്തരപ്പെട്ടു.

ആട്ടിടയന്മാരുടെ മനോഭാവം ഉൾകൊണ്ടുകൊണ്ടു വി. ജോൺ പോൾ രണ്ടാമൻ പാപ്പ ഇപ്രകാരം ഉദ്ബോധിപ്പിക്കുന്നു: “ഭയപ്പെടേണ്ട ക്രിസ്തുവിനായി വലിയ വാതിലുകൾ തുറക്കുക” എന്ന്. ആട്ടിടയന്മാരുടെ ഈ മനോഭാവം ഭയത്തെയും അനശ്ചിതതത്വത്തെയും ദൈവീക വാഗ്ദാനങ്ങളിൽ ശരണപ്പെട്ടുകൊണ്ടു ദൂരെയകറ്റാനും നമ്മെ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നു. ആട്ടിയന്മാർ ദൈവീക ആഹ്വാനത്തെ ഭയംകൊണ്ടല്ല പ്രതീക്ഷ കൊണ്ടാണ് സമ്പന്നമാക്കിയത്. ക്രിസ്തുമസ് ദിനങ്ങളിൽ ദൈവീക പരിപാലനയെ പൂർണ്ണ ഹൃദയത്തോടെ സ്വീകരിക്കാൻ എളിയ ആട്ടിടയന്മാർ നമുക്കു പാത തെളിയിക്കുന്നു.

3. എളിമയോടെ ഈശോയെ അന്വേഷിക്കുക

ആട്ടിടയന്മാർ ആടുകളെ വിട്ടിട്ടു ഈശോയെ കാണാൻ ബേദ്‌ലെഹമിലേക്കു വേഗത്തിൽ പോയി. “ദൂതന്‍മാര്‍ അവരെവിട്ട്, സ്വര്‍ഗത്തിലേക്കു പോയപ്പോള്‍ ആട്ടിടയന്‍മാര്‍ പരസ്പരം പറഞ്ഞു: നമുക്ക് ബേത്ലഹേം വരെ പോകാം. കര്‍ത്താവ് നമ്മെ അറിയിച്ച ഈ സംഭവം നമുക്കു കാണാം. അവര്‍ അതിവേഗം പോയി മറിയത്തെയും ജോസഫിനെയും പുല്‍ത്തൊട്ടിയില്‍ കിടക്കുന്ന ശിശുവിനെയും കണ്ടു” (ലൂക്കാ 2 : 15-16). ആട്ടിടയന്മാരുടെ എളിമയും ജീവിത ലാളിത്യവും ലോക രക്ഷനായ ദൈപുത്രനെ നഗ്നനേത്രങ്ങൾക്കൊണ്ട് ദർശിക്കാൻ അവരെ യോഗ്യരാക്കി.

അധികാരവും പേരും പെരുമയും ഭരണം നടത്തുന്ന ഈ ലോകത്തിൽ ദൈവത്തിൻ്റെ എറ്റവും മഹത്തരമായ ദാനം എളിയവരും ബലഹീനരുമായ മനുഷ്യർക്കാണ് വെളിപ്പെടുത്തുന്നതെന്ന് ആട്ടിടയന്മാരുടെ ജീവിതം നമ്മളെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു. “നമുക്കു എന്തുമാത്രം ഉണ്ട് എന്നതിലല്ല മറിച്ച് നമ്മൾ ഒരു കാര്യം ചെയ്യുമ്പോൾ എത്രമാത്രം സ്‌നേഹം അതിൽ നൽകുന്നു എന്നതാണ് പ്രധാനം” എന്നു കൽക്കത്തയിലെ വി. മദർ തെരേസാ പറയുന്നുണ്ട്.

തിരുപ്പിറവിയുടെ ഈ പുണ്യദിനങ്ങളിൽ സ്നേഹത്തോടും ലാളിത്യത്തോടും കൂടി ഈശോയെ തേടുവാനും അപരനിൽ ഈശോയെ കാണാനും അവരെ ശുശ്രൂഷിക്കുവാനും ഇടയന്മാർ നമുക്കു മാതൃക നൽകുന്നു.

4. ഈശോയെ കണ്ടുമുട്ടിയ സന്തോഷം മറ്റുള്ളവർക്കു പകരുക

ഉണ്ണീശോയെ പുൽക്കൂട്ടിൽ ദർശിച്ച ആട്ടിടയന്മാർ തിരികെപോയത് ദൈവത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തിയാണ്. “തങ്ങളോടു പറയപ്പെട്ടതുപോലെ കാണുകയും കേള്‍ക്കുകയുംചെയ്ത സകല കാര്യങ്ങളെയുംകുറിച്ച് ദൈവത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തുകയും സ്തുതിക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട് ആ ഇടയന്‍മാര്‍ തിരിച്ചുപോയി.”(ലൂക്കാ 2 : 20). ഉണ്ണീശോയെ കണ്ട അവരുടെ ആനന്ദം ഉള്ളിൽ ഒതുക്കാൻ സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല. അതു അവരുടെ ജീവിതങ്ങളിലൂടെ അവർ ജീവിക്കുന്ന സമൂഹങ്ങളിലേക്ക് ഒഴുകി.

ഈശോയെ കണ്ടുമുട്ടുന്നതു വഴിയായി ലഭിക്കുന്ന ആനന്ദം തിരിപ്പിറവിയുടെ മുഖ്യ സന്ദേശമാണ്. ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പ ഈ ആനന്ദത്തെ ഈശോയെ കണ്ടുമുട്ടുന്ന എല്ലാവരുടെയും ഹൃദയങ്ങളിലും ജീവിതങ്ങളിലും നിറയുന്ന സുവിശേഷത്തിൻ്റെ ആനന്ദമായിട്ടാണ് മനസ്സിലാക്കുന്നത്.

ഈശോയെ കണ്ടുമുട്ടിയ ആത്യധികമായ ആനന്ദം മറ്റുള്ളവർക്കു പങ്കുവച്ചു നൽകാൻ ക്രിസ്തുമസിന്റെ ഈ ദിനങ്ങൾ സവിശേഷമായി നമ്മെ ക്ഷണിക്കുന്നു. ഉണ്ണീശോ നൽകുന്ന ആനന്ദം ഭൗതീക വസ്തുക്കളുടെ ലഭ്യതയിലല്ല മറിച്ച് ഉണ്ണീശോയുടെ സാന്നിധ്യം മനസ്സിലും ഹൃദയത്തിലും നിറയ്ക്കുന്ന സമാധാനത്തിലും സ്നേഹത്തിലുമാണന്നു ബേത്ലേഹമിലെ പാവപ്പെട്ട ഇടയന്മാർ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.

5. സദ് വാർത്ത പങ്കുവയ്ക്കുക

“ആട്ടിടയന്മാർ അനന്തരം, ശിശുവിനെക്കുറിച്ച് തങ്ങളോടു പറയപ്പെട്ട കാര്യങ്ങള്‍ മറ്റുള്ളവരെ അവര്‍ അറിയിച്ചു.”(ലൂക്കാ 2 : 17). ഉണ്ണീശോയുടെ സ്നേഹം അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞ ആട്ടിടയന്മാർ ആദ്യത്തെ സുവിശേഷപ്രഘോഷകരായി. ഈശോ നൽകുന്ന ആനന്ദം അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞാൽ അവൻ നൽകുന്ന രക്ഷയും സ്നേഹവും മറ്റുള്ളവർക്കു പങ്കുവയ്ക്കാതിരിക്കാൻ നമുക്കാവില്ല. ” എല്ലാ സമയത്തും സുവിശേഷം പ്രസംഗിക്കുക.

ആവശ്യമെങ്കിൽ മാത്രം വാക്കുകൾ ഉപയോഗിക്കുക” എന്ന ഫ്രാൻസീസ് അസ്സീസിയുടെ വാക്കുകൾ ഇവിടെ പ്രസക്തമാണ്. തിരുപ്പിറവി നമുക്കു ആത്മീയ സംതൃപ്തി നൽകുന്നത് മനുഷ്യനായി അവതരിച്ച ഈശോയുടെ ദയയും അനുകമ്പയും ഔദാര്യവും നമ്മുടെ വാക്കുകളിലൂടെയും പ്രവർത്തികളിലൂടെയും പ്രതിഫലിക്കുമ്പോഴാണ് . ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരി, ഒരു എളിയ പരസഹായ പ്രവൃത്തി, പ്രോത്സാഹനത്തിൻ്റെ ഒരു ചെറുവാക്ക് ഇവയിലൂടെയെല്ലാം നമുക്കും സുവിശേഷമാകാം എന്നു തിരുപ്പിറവിയുടെ ചൈതന്യം സ്വീകരിച്ച ആട്ടിടയന്മാർ നമ്മോടു പറയുന്നു.

6. ദൈവം കാട്ടിത്തരുന്ന വഴിയിൽ ശരണപ്പെടുക

മടിയില്ലാതെ ദുതന്റെ വാക്കുകൾ ആട്ടിടയന്മാർ അനുസരിച്ചു. ദൈവീക സന്ദേശങ്ങളിലുള്ള അവരുടെ ശരണപ്പെടൽ ഔസേപ്പിതാവിന്റെയും പരി. കന്യകാമറിയത്തിന്റെയും വിശ്വാസത്തെ അവരുടെ ജീവിതം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതയി നമുക്കു കരുതാനാവും. ആട്ടിയന്മാരെപ്പോലെ ദൈവീക പദ്ധതിയോടു, പാത വ്യക്തമാകാത്തപ്പോഴും സഹകരിക്കാൻ തിരുപ്പിറവി നമ്മോടു ആവശ്യപ്പെടുന്നു.

വിശുദ്ധ പാദ്രേ പിയോ ഇപ്രകാരം ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു: “പ്രാർത്ഥിക്കുക, പ്രതീക്ഷിക്കുക ആകുലപ്പെടേണ്ടാ.ആകുലത ഉപകാരമില്ലാത്തതാണ്.ദൈവം കാരുണ്യവാനും നമ്മുടെ പ്രാർത്ഥന കേൾക്കുന്നവനുമാണ്.” ഈശോയിലുള്ള നമ്മുടെ ശരണം നവീകരിക്കേണ്ട സമയമാണ് ക്രിസ്തുമസ് കാലം അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോൾ നമ്മുടെ ഭയാശങ്കകളുംഉത്കണ്ഠകളും മറയുകയും പുതു ചൈതന്യം നമ്മിൽ നിറയുകയും ചെയ്യും.

7. നന്ദിയോടെയും അത്ഭുതത്തോടെയും ജീവിക്കുക

ലൂക്കാ സുവിശേഷത്തിൽ “അതു കേട്ടവരെല്ലാം ഇടയന്‍മാര്‍ തങ്ങളോടു പറഞ്ഞ സംഗതികളെക്കുറിച്ച് അദ്ഭുതപ്പെട്ടു” (ലൂക്കാ 2 : 18) എന്നു രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ആട്ടിടയന്മാരുടെ അദ്ഭുതപ്പെടലും നന്ദിയും മനുഷ്യവതാരം ചെയ്ത ദൈവവചനത്തോടുള്ള അവരുടെ ഹൃദയംകൊണ്ടുള്ള കീഴടങ്ങലാണ്. ഈ അത്ഭുതപ്പെടൽ ഹൃദയംകൊണ്ടുള്ള ആരാധനയിലേക്കും നന്ദിപറച്ചിലുകളിലേക്കും അവരുടെ ജീവിതത്തെ രൂപപ്പെടുത്തി.

ദൈവപുത്രന്റെ മനുഷ്യവതാരം എന്ന അത്ഭുതമാണ് ലോകത്തിനു ഗ്രഹിക്കാൻ ഇനിയും സാധിക്കാത്തത്. അത് ദൈവസ്നേഹത്തിന്റെ മഹാത്ഭുതമാണ്. “എന്തെന്നാല്‍, അവനില്‍ വിശ്വസിക്കുന്ന ഏവനും നശിച്ചുപോകാതെ നിത്യജീവന്‍ പ്രാപിക്കുന്നതിനുവേണ്ടി, തന്‍റെ ഏകജാതനെ നല്‍കാന്‍ തക്കവിധം ദൈവം ലോകത്തെ അത്രമാത്രം സ്നേഹിച്ചു” (യോഹന്നാന്‍ 3 : 16).

ദൈവത്തിൻ്റെ അനന്ത സ്നേഹത്തിൻ്റെ അത്ഭുതം വീണ്ടും കണ്ടെത്താൻ ക്രിസ്തുമത്ക്കാലം നമ്മെ പ്രാപ്തരക്കട്ടെ. ദൈവസ്നേഹം മാംസം ധരിച്ചത് പുൽകൂട്ടിൽ ദർശിച്ച ആട്ടിടയന്മാർ അത്ഭുതപ്പെടുകയും നന്ദി അർപ്പിക്കുകയും ചെയ്തതുപോലെ നമുക്കും തിരുപ്പിറവിയുടെ ഔദാര്യത്തിൽ വിസ്മയഭരിതരാകാം.

കടപ്പാട് :പ്രവാചക ശബ്ദം

http://theendtimeradio.com

Continue Reading
Advertisement The EndTime Radio

Featured

us news21 hours ago

ICC Helps Provide Bible Study for Persecuted Children, Young Adults

Middle East – The harsh reality for many Christian children in the Middle East is that their lives have been...

us news21 hours ago

From Trump to Washington and Jefferson: 7 Times Presidents Have Openly Praised God, Prayer, and Miracles

Most American presidents have a rich history of relying on — or, at the very least, speaking about — the...

us news21 hours ago

Five Bible Verses to Reflect on for Inauguration Day

While most people across the country don’t have off for Inauguration Day, there’s no doubt it’s a big deal. All...

us news22 hours ago

എബ്രഹാം ലിങ്കണ്‍ സത്യപ്രതിജ്ഞയ്ക്ക് ഉപയോഗിച്ച ബൈബിളും അമ്മ നല്‍കിയ ബൈബിളും തൊട്ട് ട്രംപിന്റെ സത്യപ്രതിജ്ഞ

1861-ല്‍ എബ്രഹാം ലിങ്കണ്‍ സത്യപ്രതിജ്ഞയ്ക്ക് ഉപയോഗിച്ച ബൈബിളും 1955-ല്‍ തന്റെ അമ്മ നല്‍കിയ ബൈബിളും തൊട്ടായിരുന്നു ട്രംപിന്റെ സത്യപ്രതിജ്ഞ. പ്രൗഢഗംഭീരമായ ചടങ്ങിലായിരുന്നു അമേരിക്കയുടെ 47ാമത്തെ പ്രസിഡൻ്റായി ഡോണൾഡ്...

Movie22 hours ago

വിയറ്റ്നാം കോളനിയിലെ ‘റാവുത്തർ’ , നടൻ വിജയ രംഗ രാജു അന്തരിച്ചു

ചെന്നൈ : സിദ്ദിഖ് ലാൽ സംവിധാനം ചെയ്ത വിയറ്റ്‌നാം കോളനിയിലെ റാവുത്തർ എന്ന കഥാപാത്രത്തിലൂടെ ശ്രദ്ധേയനായ തെലുങ്ക് നടൻ വിജയ രംഗ രാജു (70)​ അന്തരിച്ചു.ചെന്നൈയിലെ സ്വകാര്യ...

National2 days ago

ചര്‍ച്ച് ഓഫ് ഗോഡ് കേരളാ സ്‌റ്റേറ്റ് 102-ാമത് ജനറല്‍ കണ്‍വന്‍ഷന്‍ ഇന്നു മുതല്‍

മുളക്കുഴ: ചര്‍ച്ച് ഓഫ് ഗോഡ് കേരളാ സ്‌റ്റേറ്റ് നൂറ്റിരണ്ടാമത് ജനറല്‍ കണ്‍വന്‍ഷന്‍ ഇന്നു മുതല്‍ 26 വരെ തിരുവല്ലായിലെ ചര്‍ച്ച് ഓഫ് ഗോഡ് കണ്‍വന്‍ഷന്‍ സ്‌റ്റേഡിയത്തില്‍ നടക്കും....

Trending

Copyright © 2019 The End Time News