ചിക്കാഗോ:എന്റെ യേശു എനിക്ക് നല്ലവന്‍ അവന്‍ എന്നെന്നും മതിയായവന്‍ എന്ന ഗാനം ഉള്‍പ്പെടെ 150 ഓലം ഗാനങ്ങള്‍ രചിച്ച് ആത്മീയ ലോകത്തിന് സംഭാവന ചെയ്ത പാസ്റ്റര്‍ സാംകുട്ടി മത്തായിയെ ചിക്കാഗോ മലയാളി സമൂഹം ആദരിച്ചു.സിറ്റിയുടെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളില്‍ നിന്നായി ഐപിസി ചിക്കാഗോ ഓഡിറ്റോറിയത്തില്‍ എത്തിച്ചേര്‍ന്ന നിരവധിപേര്‍ ഈ ആദരവിന് സാക്ഷികളായി.
പിസിനാക്ക് നാഷണല്‍ കണ്‍വീനര്‍ പാസ്റ്റര്‍ ജോര്‍ജ് കെ സ്റ്റീഫന്‍ സമ്മേളനം ഉദ്ഘാടനം ചെയ്തു. ചിക്കാഗോ പെന്തക്കോസ്തല്‍ മീഡിയ കോര്‍ഡിനേറ്റര്‍ കുര്യന്‍ ഫിലിപ്പ് അധ്യക്ഷന്‍ ആയിരുന്നു.പാസ്റ്റര്‍ സാംകുട്ടി മത്തായി ആദ്യ ഗാനം രചിച്ചത് 60 വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുമ്പാണ്. കഴിഞ്ഞ അര നൂറ്റാണ്ട് മുമ്പ് ചിക്കാഗോയില്‍ താമസം ആരംഭിച്ച അദ്ദേഹം 150 ല്‍ പരം ഗാനങ്ങള്‍ എഴുതി ക്രിസ്തീയ ഗാന മേഖലയെ സമ്പുഷ്ടമാക്കി. പാസ്റ്റര്‍ സാംകുട്ടി മത്തായിയെ ആദരിക്കുന്നതില്‍ നാം വൈകിപ്പോയി എന്ന് അധ്യക്ഷപ്രസംഗത്തില്‍ കുര്യന്‍ ഫിലിപ്പ് സൂചിപ്പിച്ചു.
ഹിസ് വോയ്‌സ് എന്ന സംഗീത ഗ്രൂപ്പിന്റെ ആഭിമുഖ്യത്തില്‍ ഇതിനോടനുബന്ധിച്ച് നടത്തപ്പെട്ട ഗാന സന്ധ്യയില്‍ പാസ്റ്റര്‍ സാംകുട്ടി മത്തായി രചിച്ച നിരവധി ഗാനങ്ങള്‍ ആലപിച്ചു. ഹിസ് വോയ്‌സ് ചിക്കാഗോ ഗ്രൂപ്പിന്റെ ഡയറക്ടര്‍ റോണി നേതൃത്വം നല്‍കി.സിസ്റ്റര്‍ ഷൈനി ഡാനിയേല്‍, ടിഷ്യന്‍ തോമസ്,സിസ്റ്റര്‍ നിഷിത, സജി ഫിലിപ്പ്,ജോയ്‌സ്, ഡോ.ബിജു ചെറിയാന്‍ എന്നിവര്‍ ഗാനങ്ങള്‍ ആലപിച്ചു.
കേരള എക്‌സ്പ്രസ് ചീഫ് എഡിറ്രര്‍ കെ എം ഈപ്പന്‍,പാസ്റ്റര്‍ എം ജി ജോണ്‍സണ്‍, ജോസഫ് മാത്യൂ,പാസ്റ്റര്‍ ഷാജി വര്‍ഗീസ്,ഡോ.അലക്‌സ് ടി കോശി,ഡോ.സജി കെ ലൂക്കോസ്,ഡോ.ടൈറ്റസ് ഈപ്പന്‍,പാസ്റ്റര്‍ ജോസഫ് കെ ജോസഫ്, ഡോ. വില്‍സണ്‍ എബ്രഹാം,ഹിസ് വോയ്‌സ് മ്യൂസിക് ഗ്രൂപ്പ് ഡയറക്ടര്‍ റോണി,പാസ്റ്റര്‍ ബാബു കുമ്പഴ,പാസ്റ്റര്‍ ജോണ്‍ ജീവനാദം തുടങ്ങിയവര്‍ വിവിധ സംഘടനകളെ പ്രതിനിധീകരിച്ച് ആശംസകള്‍ അറിയിച്ചു.
ഹിസ് വോയ്‌സ് മ്യൂസിക് ടീമിന്റെ പുരസ്‌കാരം പാസ്റ്റര്‍ ജോസഫ് കെ ജോസഫ്,ചിക്കാഗോ പെന്തക്കോസ്തല്‍ കമ്മ്യൂണിറ്റി മീഡിയ ഗ്രൂപ്പിന്റെ പുരസ്‌കാരം പാസ്റ്റര്‍ ജോര്‍ജ് കെ സ്റ്റീഫന്‍,റിവൈവല്‍ ചര്‍ച്ചിന്റെ പുരസ്‌കാരം പാസ്റ്റര്‍ ബാബു കുമ്പഴ,എഫ് പി സി സി യുടെ പുരസ്‌കാരം ഡോ.വില്‍സണ്‍ എബ്രഹാം എന്നിവര്‍ നല്‍കി.ഡോ.സജി കെ ലൂക്കോസ്,പാസ്റ്റര്‍ ജോണ്‍സണ്‍ ഫിലിപ്പ് എന്നിവര്‍ ഷാള്‍ അണിയിച്ച് ആദരിച്ചു.
പാസ്റ്റര്‍ സാംകുട്ടി മത്തായി നല്‍കിയ മറുപടി പ്രസംഗത്തില്‍ കഴിഞ്ഞ 60 ല്‍ പരം വര്‍ഷങ്ങളായി സംഗീത ശുശ്രൂഷയില്‍ ഏര്‍പ്പെടുവാന്‍ ഉണ്ടായ പ്രചോദനം വിവരിച്ചു.എന്റെ യേശു എനിക്ക് നല്ലവന്‍ അവന്‍ എന്നെന്നും മതിയായവന്‍ എന്ന ഗാനം ആത്മഹത്യ ചെയ്യുവാന്‍ പോയ യുവാവിനെ ജീവിതത്തിലേക്ക് മടക്കി കൊണ്ടുവരുവാന്‍ സഹായിച്ചു എന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.
നിത്യതയില്‍ വിശ്രമിക്കുന്ന പാസ്റ്റര്‍ ബെന്‍ കോശിയുടെ സ്മരണ പുതുക്കുന്നതിനും ഈ സമ്മേളനം ഉപകരിച്ചു. ക്രിസ്തീയ ഗാനമേഖലയ്ക്ക് അദ്ദേഹം ചെയ്ത സംഭാവനകളെ പലരും അനുസ്മരിച്ചു.ഹിസ് വോയ്‌സ് എന്ന സംഗീത ഗ്രൂപ്പിന്റെ അവിഭാജ്യ ഘടകമായിരുന്ന പാസ്റ്റര്‍ ബെന്‍ കോശിയുടെ നിര്യാണം ഗ്രൂപ്പിന് വന്‍ നഷ്ടമാണ് എന്ന് ഡയറക്ടര്‍ റോണി പ്രസ്താവിച്ചു.പാസ്റ്റര്‍ സാംകുട്ടി മത്തായിയെ ആദരിക്കാനുള്ള പ്രോഗ്രാമിന്റെ പ്രാരംഭ നടപടികള്‍ ചെയ്തുവരികെയാണ് ആകസ്മികമായി പാസ്റ്റര്‍ ബെന്‍ കോശി നിത്യതയില്‍ പ്രവേശിച്ചത്.
ബ്ര.റോണി നന്ദി പ്രകാശനം നടത്തി.ഡോ.ടൈറ്റസ് ഈപ്പന്‍ സമാപന പ്രാര്‍ത്ഥന നടത്തി. പാസ്റ്റര്‍ കെ വി എബ്രഹാം ആശീര്‍വാദം പറഞ്ഞു.
Sources:onlinegoodnews

http://theendtimeradio.com

ജക്കാർത്ത: ഒരു കോടിയിലധികം ആളുകൾ താമസിക്കുന്ന ഒരു നഗരം നിന്നനിൽപ്പിൽ കടലിനടിയിലേക്ക് മുങ്ങിത്താഴ്ന്നാൽ എന്താകും അവസ്ഥ, അല്ലെങ്കിൽ കടൽ വെള്ളം ജനവാസ കേന്ദ്രങ്ങളിലേക്ക് കുതിച്ചെത്തിയാൽ എന്താകും? പറഞ്ഞുവരുന്നത് തെക്ക് കിഴക്കന്‍ ഏഷ്യന്‍ രാജ്യമായ ഇന്തോനേഷ്യയുടെ തലസ്ഥാനമായ ജക്കാർത്തയെക്കുറിച്ചാണ്.

ജപ്പാനിലെ ടോക്യോ കഴിഞ്ഞാൽ ലോകത്ത് ഏറ്റവുമധികം ആളുകൾ ജീവിക്കുന്ന രണ്ടാമത്തെ നഗരമേഖലയാണ് ജക്കാർത്ത. ഇന്തോനേഷ്യയിലെ ഏറ്റവും വലിയ നഗരമായ ജക്കാർത്തയിൽ ഏതാണ്ട് ഒരു കോടി ജനങ്ങൾ ജീവിക്കുന്നുണ്ടെന്നാണ് ഔദ്യോഗിക കണക്ക്. ജാവാൻ തീരത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ജക്കാർത്ത നഗരത്തെ വൈകാതെ കടൽ വിഴുങ്ങുമെന്ന റിപ്പോർട്ടുകളാണ് പുറത്തുവരുന്നത്. കഴിഞ്ഞ 25 വർഷം കൊണ്ട് മാത്രം ജക്കാർത്ത നഗരം 16 അടിയോളം താഴ്ന്നുവെന്ന ഞെട്ടിക്കുന്ന പാരിസ്ഥിതി പഠന റിപ്പോർട്ടുകൾ പുറത്തുവന്നു കഴിഞ്ഞു. തീരപ്രദേശത്തിനോട് ചേർന്ന് 11 മുതൽ 12 സെൻ്റിമീറ്റർ നിരക്കിലാണ് വർഷത്തിൽ സമുദ്രനിരപ്പ് ഉയരുന്നത്. ഭൂപ്രദേശത്തിൻ്റെ 40 ശതമാനം സമുദ്രനിരപ്പിന് താഴെയായിട്ടുള്ള ജക്കാർത്തയുടെ അവസ്ഥ 2050 ആകുമ്പോഴേക്കും കൂടുതൽ പരിതാപകരമാകും. 2050 ആകുമ്പോൾ ജക്കാർത്തയുടെ 95 ശതമാനവും മുങ്ങുമെന്നാണ് വിദഗ്ധർ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നത്.

വേൾഡ് ഇക്കണോമിക് ഫോറത്തിൻ്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ ലോകത്ത് അതിവേഗം അപ്രത്യക്ഷമാകുന്ന നഗരങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് ജക്കാർത്ത. നഗരത്തിൻ്റെ പകുതിയോളം ഭാഗം ഇപ്പോൾ വെള്ളത്തിനടിയിലാണെന്നും റിപ്പോർട്ടുകളുണ്ട്. വർഷത്തിൽ 300 ദിവസം മഴ ലഭിച്ച് കൊണ്ടിരുന്ന ഇന്തോനേഷ്യയിൽ 13 നദികളുണ്ട്. ജക്കാർത്തയിൽ പച്ചപ്പുള്ളികളൊന്നും അവശേഷിക്കുന്നില്ലെന്ന് ജക്കാർത്ത ആസ്ഥാനമായുള്ള കാലാവസ്ഥാ വിദഗ്ധൻ ഡിക്കി എഡ്വിൻ മുൻപ് പറഞ്ഞിരുന്നു. കോൺക്രീറ്റ് പ്രദേശങ്ങളേക്കാൾ കൂടുതൽ വനപ്രദേശങ്ങളും തണ്ണീർത്തടങ്ങളും ജക്കാർത്തയ്ക്ക് ആവശ്യമാണെന്ന് എഡ്വിൻ കൂട്ടിച്ചേർത്തിരുന്നു.

25 വർഷത്തിനുള്ളിൽ ജക്കാർത്ത നഗരത്തിന്റെ വലിയൊരു ഭാഗം കടലിൽ മുങ്ങുമെന്നാണ് വിദഗ്ധര്‍ കണക്കുകൂട്ടുന്നത്. സമുദ്രനിരപ്പ് ഉയരുന്ന ക്രമാധീതമായി ഉയരുന്നതോടെ ജക്കാർത്ത നഗരത്തെ ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വരുമെന്ന് ഇന്തോനേഷ്യൻ ഭരണകൂടം ഉറപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ഒരു കോടിയിലധികം ജനസാന്ദ്രതയുള്ള ജാവ ദ്വീപിൻ്റെ പടിഞ്ഞാറൻ അറ്റത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ജക്കാർത്ത നഗരത്തിൻ്റെ നാലിലൊന്ന് ഭാഗം 2050ഓടെ വെള്ളത്തിനടിയിലാകുമെന്ന് ഏറെക്കുറെ ഉറപ്പായി. സിലിവുങ് നദി കടലുമായി ചേരുന്ന ജാവയുടെ വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ തീരത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ജക്കാർത്ത ഇന്തോനേഷ്യയുടെ തലസ്ഥാനവും ഏറ്റവും വലിയ നഗരവുമാണ്. നഗരപരിധിക്കുള്ളിൽ ഏകദേശം ഒരു കോടിയോളവും, മെട്രോപൊളിറ്റൻ ഏരിയയിൽ ഏകദേശം 30 ദശലക്ഷം ആളുകളും ജക്കാർത്ത നഗരത്തിലുണ്ടെന്നാണ് കണക്ക്.

അഗ്നിപർവത സ്ഫോടനം, ഭൂചലനം, പ്രളയം, കനത്ത മഴ എന്നിങ്ങനെ ഒന്നിന് പുറകെ ഒന്നായി ഇന്തോനേഷ്യൻ ജനതയുടെ ജീവന് ഭീഷണിയായി എല്ലാ വർഷവും എത്തുന്നുണ്ട്. നൂറുകണക്കിനാളുകൾ മരിക്കുകയും അത്രയും തന്നെ ആളുകളെ കാണാതാകുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ഇതിനിടെയാണ് ഒരു നഗരം തന്നെ അപ്രത്യക്ഷമാകുമെന്ന റിപ്പോർട്ടുകൾ അധികൃതർ പുറത്തുവിട്ടത്. ജക്കാർത്തയുടെ 40 ശതമാനത്തോളം പ്രദേശം സമുദ്രനിരപ്പിന് താഴെയാണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. ഇരുപത് അല്ലെങ്കിൽ 30 വർഷങ്ങൾക്കൊണ്ട് ജക്കാർത്തയുടെ തകർച്ച പൂർണമാകും. ഇതിന് മുൻപ് ജക്കാർത്തയ്ക്ക് പകരമായി പുതിയ നഗരം പടുത്തുയർത്താനുള്ള ശ്രമത്തിലാണ് ഭരണകൂടം.

കിഴക്കൻ ബോർണിയോ മേഖലയിലാണ് നുസാന്തര എന്ന പുതിയ തലസ്ഥാന നഗരം പണിയുന്നത്. 80 പേരുകളില്‍ നിന്നാണ് നുസാന്തര എന്ന പേരു സർക്കാർ തെരഞ്ഞെടുത്തത്. നിരവധി കുന്നുകളുള്ള ഈ പ്രദേശത്ത് രണ്ടുലക്ഷത്തി അമ്പത്തിയാറായിരം ഹെക്ടർ ഭൂമിയിലാണ് പുതിയ നഗരം വിഭാവനം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. സുസ്ഥിരത ഉറപ്പുവരുത്തുന്നതും, പാരിസ്ഥിതികമായ കാര്യങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ ചെലുത്തുന്നതുമായ ഒരു രൂപകൽപ്പനയായിരിക്കും ഈ നഗരത്തിന്. പ്രകൃതി ദുരന്തങ്ങൾ ഭീഷണിയാകാനിടയുള്ളതിനാൽ ഭീഷണിയകറ്റാൻ നുസാന്തര നഗരത്തെ ചുറ്റി ഒരു കാട് സൃഷ്ടിച്ചെടുക്കാനാണ് തീരുമാനം. ‘ഫോറസ്റ്റ് സിറ്റി’ എന്ന ഒരു സങ്കൽപ്പമാണ് ഇന്തോനേഷ്യ മുന്നോട്ട് വെക്കുന്നത്.

2022ൽ പുതിയ നഗരത്തിന്റെ ജോലികൾ ആരംഭിച്ചു. അപ്രോച്ച് റോഡുകൾ നിർമിക്കുകയും ആവശ്യമായ ഭാഗങ്ങളിലെ കുന്നുകൾ നിരത്തുന്ന് പ്രവർത്തിയും തുടരുകയാണ്. ആദ്യം പണിയുന്നത് സർക്കാർ ഓഫീസുകൾക്ക് ആവശ്യമായ കെട്ടിടങ്ങളാണ്. ഗവൺമെന്റ് സെൻട്രൽ ഏരിയ സോൺ എന്നാണ് ഈ പ്രവർത്തനങ്ങൾ അറിയപ്പെടുന്നത്. സർക്കാർ ഓഫീസുകൾ, സ്കൂളുകൾ, ആശുപത്രികൾ എന്നിവയടങ്ങുന്ന കെട്ടിടങ്ങൾ ഈ മേഖലയിൽ വരും. അഞ്ച് ഘട്ടങ്ങളിലായാണ് നഗരത്തിന്റെ പണി പൂർത്തീകരിക്കുക. 35 ബില്യൺ ഡോളറാണ് മൊത്തം ചെലവ് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്. ലക്ഷക്കണക്കിന് തൊഴിലാളികളുടെ സഹായം പുതിയ നഗരത്തിന്റെ നിർമാണത്തിന് ആവശ്യമായി വരും. 2050 ഓടെ ജക്കാർത്ത ഏറെക്കുറെ കടലിനടിയിലാകുമെന്ന് മുന്നറിയിപ്പുള്ളതിനാൽ 2045ഓടെ പ്രോജക്ട് പൂർത്തിയായി ജനങ്ങൾ ഇവിടേക്ക് മാറും.

ഇതിനിടയിൽ തന്നെ പതിയെ ജക്കാർത്തയിൽ നിന്ന് സർക്കാർ സവിധാനങ്ങളെ മാറ്റിത്തുടങ്ങും. 6,000 സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥർ 2024 ഒക്ടോബർ മാസത്തോടെ തന്നെ നുസാന്തരയിലേക്ക് മാറും. പുതിയ നഗരത്തിലേക്ക് ആദ്യം മാറ്റുന്ന മന്ത്രാലയം പൊതുമരാമത്ത് ആയിരിക്കും. നഗരത്തിന്റെ പൊതുമരാമത്ത് ജോലികളുടെ മേൽനോട്ടം വഹിക്കുന്നതിനും ഇതുപകാരപ്പെടും. ഇതിനു പിന്നാൽ പ്രസിഡണ്ടിന്റെ ഓഫീസും നുസാന്തരയിലേക്ക് മാറ്റും. സർക്കാർ സംവിധാനങ്ങളെ ഇവിടേക്ക് എത്തിച്ച് പുതിയ നഗരത്തിൻ്റെ പ്രവർത്തനം അതിവേഗത്തിലാക്കാണ് തീരുമാനം.

ഇന്തോനേഷ്യയിലെ ഏറ്റവും ജനസംഖ്യയുള്ളതും സാമ്പത്തികമായി പ്രാധാന്യമുള്ളതുമായ ദ്വീപാണ് ജാവ. ജാവയുടെ തീരപ്രദേശങ്ങളായ സെൻട്രൽ ജാവ പ്രവിശ്യയിലെ ജക്കാർത്ത, സെമരാങ് എന്നിവിടങ്ങളിൽ വേലിയേറ്റം, ഉപ്പുവെള്ളം കയറൽ, ജല ദൗർലഭ്യം എന്നിവ രൂക്ഷമാണ്. ഗുരുതരമായ സാഹചര്യം കണക്കിലെടുത്ത് ഭൂഗർഭജല ഉപയോഗം പരിമിതപ്പെടുത്താനുള്ള ശ്രമം ഇന്തോനേഷ്യൻ സർക്കാർ നടത്തിയിരുന്നു. മിക്ക കുടുംബങ്ങളും പ്രതിമാസം 30 ക്യുബിക് മീറ്റർ മാത്രമാണ് ഉപയോഗിച്ചത്.

പ്രകൃതിയെ ദ്രോഹിച്ചതിൻ്റെ ഫലമാണ് ജക്കാർത്ത ഇന്ന് അനുഭവിക്കുന്നതെന്നും അല്ലെന്നുമുള്ള വാദങ്ങളുണ്ട്. ഇന്തോനേഷ്യയെ എന്നും മുൾമുനയിൽ നിർത്തിയിരുന്ന പ്രകൃതി ദുരന്തങ്ങൾ തന്നെയാണ് നഗരത്തിൻ്റെ തകർച്ചയ്ക്ക് കാരണമാകുന്നതെന്ന ആരോപണവുമുണ്ട്. ആഗോള താപനത്തിൻ്റെ ഭാഗമായി സമുദ്രനിരപ്പ് ഉയരുന്ന പ്രതിഭാസം ലോകത്ത് പലയിടത്തും റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഇന്തോനേഷ്യയിൽ അതുമാത്രമല്ല കാരണമായി പറയുന്നത്. ജപ്പാൻ അധിനിവേശകാലത്ത് മരങ്ങൾ വ്യാപകമായി വെട്ടിനശിപ്പിച്ചത് മണ്ണൊലിപ്പിന് കാരണമാകുകയും ഒഴുകിയെത്തിയ വലിയ തോതിലുള്ള മണ്ണ് സിലിവുങ് നദിയിൽ പതിക്കുകയും ഡെൽറ്റ രൂപപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ഇത്തരത്തിൽ രൂപപ്പെട്ട ഭാഗങ്ങൾ മുൻപ് കണ്ടൽക്കാടുകൾ നിറഞ്ഞ ചതുപ്പുനിലങ്ങളായിരുന്നു. പിന്നീട് ഇവ നശിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ഇവിടെ ചില്ലറ വ്യാപാര കേന്ദ്രങ്ങൾ, ഓഫീസ്, അപ്പാർട്ട്‌മെൻ്റ് കെട്ടിടങ്ങൾ എന്നിവ ഉയരുകയും ചെയ്തു. ഇത്തരം കയ്യേറ്റം വ്യാപകമായതോടെ ജക്കാർത്തയിലെ തണ്ണീർത്തടങ്ങളിൽ 97 ശതമാനവും കോൺക്രീറ്റ് കാടുകളായി. പിൽക്കാലത്ത് ഈ മണ്ണിൻ്റെ ഘടനയ്ക്ക് മാറ്റം വരികയും ദുർബലമാകുകയും ചെയ്തു.
Sources:azchavattomonline.com

http://theendtimeradio.com

For the last 2,000 years, many have tried to get around the fact that Jesus rose from the dead. The reason is that people understand that the resurrection validates the Man and His message. If Jesus rose, He is who He claimed to be — the very Son of God.

The article presents three thoroughly vetted historical and theological pieces of evidence that support the resurrection. It evaluates historical facts, analyzes eyewitness accounts, and scrutinizes historical documents. Additionally, the article considers the implications of societal change and religious belief in the resurrection of Jesus. These elements come together to provide a compelling argument for the resurrection.

1. Verification that Jesus died by crucifixion

There are very few scholars today who deny the evidence that the Romans crucified Jesus. Even liberal scholars like Bart Ehrman, James Tabor, and Elaine Pagels confirm that the canonical records are accurate in stating that Jesus was sent to be crucified by order of the Roman prefect of Judea, Pontius Pilate.

Another compelling proponent of Jesus’s death on the cross is David F. Strauss. Despite being a German liberal scholar who considered many Gospel stories to be mythical, Strauss acknowledged the seemingly unbelievable assertion that Jesus survived his crucifixion. In his work, A New Life of Jesus, Strauss elaborates, “It is impossible that a being who had stolen half-dead out of the sepulcher, who crept about weak and ill, wanting medical treatment, who required bandaging, strengthening and indulgence, and who still at last yielded to his sufferings, could have given to the disciples the impression that he was a Conqueror over death and the grave.”

Understandably, Jesus’s death on the cross is widely accepted due to early independent sources corroborating it. In addition to the canonical gospels, the book of Acts, and early creeds and traditions that circulated in the Pauline writings (e.g., 1 Corinthians 15:3-8), there are multiple noncanonical sources: Josephus, Clement of Rome, Ignatius, Tacitus, the Talmud, and Lucian of Samosata’s, among others.

Furthermore, when examining the details surrounding Jesus’s crucifixion, it becomes clear that there is no substantial argument to suggest that he either survived or orchestrated his death. Several well-documented historical and medical facts unequivocally eliminate any uncertainty regarding the possibility of Jesus surviving after being taken down from the cross.

Before His crucifixion, Jesus endured severe physical suffering. Luke recounts that Jesus experienced hematidrosis, a rare medical condition where extreme emotional distress causes blood vessels near sweat glands to burst, resulting in the mixture of blood with sweat (22:44). After his arrest, Jesus was subjected to brutal beatings by soldiers, enduring public floggings from his shoulders to his lower thighs, which tore away muscle tissue and exposed his organs (Matthew 27:26; Mark 15:15; Luke 22:63-65; John 19:1). Carrying a wooden beam secured to his back, Jesus made his way outside the city of Jerusalem to Golgotha, the location of His execution (John 19:16-17). According to Mark 15:25, Jesus was nailed to the cross at 9 am and was left there until 3 pm, as described in verses 33-37. John adds that when the soldiers came to Jesus and saw that He was already dead (19:33), a “soldier pierced Jesus’s side with a spear, resulting in the flow of blood and water” (19:34).

2. Early attestation of an empty tomb and postmortem appearances

The fact that Jesus’s tomb was discovered empty just days after his crucifixion is a crucial element in the case of the resurrection.

The empty tomb of Jesus is a well-established fact supported by multiple early sources, including the writings of the apostle Paul and the canonical Gospels, all of which date before AD 80.

In 1 Corinthians 15:5-8 (written around AD 55), Paul gives a historical record of an early creed (circulated within five years after Jesus’s resurrection) that independently reports of people who saw the resurrected Christ: “[Jesus] appeared to Cephas (Peter), then to the 12. Then he appeared to more than 500 brothers at one time, most of whom are still alive, though some have fallen asleep. Then he appeared to James, then to all the apostles. Last of all, as to one untimely born, he appeared also to me.”

The presence of numerous eyewitnesses who not only saw but also conversed and interacted with the postmortem Jesus strongly supports the narrative of an empty tomb. Among these witnesses, Mary Magdalene is the first person to encounter the resurrected Christ. Alongside a small group of women, she was among the initial individuals to approach Jesus’ tomb, only to discover it was vacant. The significance of this account lies in the fact that, at that time, women held limited credibility and were deemed ineligible as legal witnesses. Therefore, it is highly unlikely that the disciples would have fabricated a story where women played a central role in being the primary witnesses of such a monumental event.

Moreover, upon their return from the tomb, these women boldly shared their encounter with the resurrected Christ to further substantiate the authenticity of their claims before the disciples and others. In Luke 24:11, it says that “these words seemed to [the disciples] an idle tale, and they did not believe [the women].” This is hardly something to put into a made-up story. The only likely reason that the women are recorded as the first eyewitnesses and that the disciples initially disbelieved their report is because that’s precisely what happened. The women and the disciples were telling the truth.

Furthermore, the presence of alternative explanations (e.g., the disciples stole the body) that sought to discredit the postmortem sightings of Jesus underscores the strength of the evidence pointing to an empty tomb (Matthew 28:11-15). Even the Muslims in the 7th century attempted to explain Jesus’s tomb being empty as a divine or miraculous escape from crucifixion (Surah 4:157-8).

When coupled with the lack of a body and the widespread accounts of Jesus being seen after his death, the alternative explanations seem to reinforce the notion that the tomb was indeed empty.

3. The transformation of the disciples

There are numerous historical details supporting the resurrection of Jesus, but one last particularly compelling piece of evidence is the transformation of the disciples.

The transformation of the disciples from fearful and disheartened followers to bold and unwavering proclaimers of the resurrection presents a compelling argument for the truth of the resurrection of Jesus. Their willingness to endure persecution and even martyrdom for their belief in the risen Christ speaks to the sincerity of their conviction.

Despite intense opposition and persecution, the early days of Christianity witnessed a rapid expansion in Jerusalem. This growth and spread of the Christian movement in the face of such challenges is a testament to the powerful impact of the resurrection. The fact that countless individuals were willing to stake their lives and reputations on the truth of the resurrection further underscores its significance as a historical reality.

Upon genuine examination of these pieces of evidence, it becomes clear that a thorough investigation into the resurrection of Jesus Christ reveals a compelling case for its historicity, rather than dismissing it as a mere myth or legend.
Sources:Christian Post

http://theendtimeradio.com