Connect with us

us news

Prominent human rights activist Ayan Ali says that he is now a Christian

Published

on

One of the biggest stories of the past few days didn’t happen in Washington or Gaza or Tehran, but was an invisible change that happened inside the heart and mind of one woman: Ayaan Hirsi Ali.

Ayaan is many things: she is a refugee from Somalia, where she was the victim of female genital mutilation; she was a Dutch politician whose criticism of Islam, the religion she was raised in, led to death threats.

Theo van Gogh, her collaborator on Submission, a film about Islam, was murdered in the streets of Amsterdam. The killer left a note stabbed into his body warning that Ayaan would be next.

A normal person would have shut up. But Ayaan is not normal. She wrote a memoir, Infidel. She became a mother. She became an American. And she never, ever quieted her voice.

It is for all of these reasons and many more that Ayaan is one of the great heroes of our time.

She has also been, since the early 2000s, among the most prominent atheists in the world. Or at least she was until late last week, when she announced in the pages of UnHerd that she has converted to Christianity.

The Egyptian intellectual Hussein Aboubakr Mansour wrote in reaction to the news that “Ayaan Hirsi Ali’s announcement of embracing Christianity is one of the biggest pivotal moments culturally since 9/11 and I don’t know how many people actually realize that. Ayaan Hirsi Ali was the poster child of what the New Atheists promised Islam. Not just is she saying that she is not certain about that promise anymore, she is saying she isn’t even certain about the promise of the future the New Atheists could afford themselves.

Mansour continued: “As Western elites ditched Ayaan for the Islamists, Ayaan turned to the ancient fort of Christianity for a last escape.”

Ayaan’s decision to convert prompts a series of very big questions that go to the heart of the challenges facing the West at present: Can religion be justified on pragmatic grounds, or does it require sincere faith? Is an increasingly secular West doomed to lose the civilizational war we find ourselves in? Can Christianity actually serve as a unifying force in that fight? And if religion won’t unite us, what else might?

For today, we wanted to share her essay with you. And we are grateful to our friends at UnHerd for allowing us to reprint it.

In 2002, I discovered a 1927 lecture by Bertrand Russell entitled “Why I Am Not a Christian.” It did not cross my mind as I read it that one day, nearly a century after he delivered it to the South London branch of the National Secular Society, I would be compelled to write an essay with precisely the opposite title.

The year before, I had publicly condemned the terrorist attacks of the 19 men who had hijacked passenger jets and crashed them into the Twin Towers in New York. They had done it in the name of my religion, Islam. I was a Muslim then, although not a practicing one. If I truly condemned their actions, then where did that leave me? The underlying principle that justified the attacks was religious, after all: the idea of jihad or Holy War against the infidels. Was it possible for me, as for many members of the Muslim community, simply to distance myself from the action and its horrific results?

At the time, there were many eminent leaders in the West—politicians, scholars, journalists, and other experts—who insisted that the terrorists were motivated by reasons other than the ones they and their leader Osama bin Laden had articulated so clearly. So Islam had an alibi.

This excuse-making was not only condescending toward Muslims. It also gave many Westerners a chance to retreat into denial. Blaming the errors of U.S. foreign policy was easier than contemplating the possibility that we were confronted with a religious war. We have seen a similar tendency in the past five weeks, as millions of people sympathetic to the plight of Gazans seek to rationalize the October 7 terrorist attacks as a justified response to the policies of the Israeli government.

When I read Russell’s lecture, I found my cognitive dissonance easing. It was a relief to adopt an attitude of skepticism toward religious doctrine, discard my faith in God, and declare that no such entity existed. Best of all, I could reject the existence of hell and the danger of everlasting punishment.

Russell’s assertion that religion is based primarily on fear resonated with me. I had lived for too long in terror of all the gruesome punishments that awaited me. While I had abandoned all the rational reasons for believing in God, that irrational fear of hellfire still lingered. Russell’s conclusion thus came as something of a relief: “When I die, I shall rot.”

To understand why I became an atheist 20 years ago, you first need to understand the kind of Muslim I had been. I was a teenager when the Muslim Brotherhood penetrated my community in Nairobi, Kenya, in 1985. I don’t think I had even understood religious practice before the coming of the Brotherhood. I had endured the rituals of ablutions, prayers, and fasting as tedious and pointless.

The preachers of the Muslim Brotherhood changed this. They articulated a direction: the straight path. A purpose: to work toward admission into Allah’s paradise after death. A method: the Prophet’s instruction manual of dos and don’ts — the halal and the haram. As a detailed supplement to the Quran, the Hadith spelled out how to put into practice the difference between right and wrong, good and evil, God and the devil.

The Brotherhood preachers left nothing to the imagination. They gave us a choice. Strive to live by the Prophet’s manual and reap the glorious rewards in the hereafter. On this earth, meanwhile, the greatest achievement possible was to die as a martyr for the sake of Allah.

The alternative, indulging in the pleasures of the world, was to earn Allah’s wrath and be condemned to an eternal life in hellfire. Some of the “worldly pleasures” they were decrying included reading novels, listening to music, dancing, and going to the cinema—all of which I was ashamed to admit that I adored.

The most striking quality of the Muslim Brotherhood was their ability to transform me and my fellow teenagers from passive believers into activists, almost overnight. We didn’t just say things or pray for things: we did things. As girls, we donned the burka and swore off Western fashion and makeup. The boys cultivated their facial hair to the greatest extent possible. They wore the white, dress-like thawb worn in Arab countries, or had their trousers shortened above their ankle bones. We operated in groups and volunteered our services in charity to the poor, the old, the disabled, and the weak. We urged fellow Muslims to pray and demanded that non-Muslims convert to Islam.

During Islamic study sessions, we shared with the preacher in charge of the session our worries. For instance, what should we do about the friends we loved and felt loyal to but who refused to accept our dawa (invitation to the faith)? In response, we were reminded repeatedly about the clarity of the Prophet’s instructions. We were told in no uncertain terms that we could not be loyal to Allah and Muhammad while also maintaining friendships and loyalty toward the unbelievers. If they explicitly rejected our summons to Islam, we were to hate and curse them.

Here, a special hatred was reserved for one subset of unbeliever: the Jew. We cursed the Jews multiple times a day and expressed horror, disgust, and anger at the litany of offenses he had allegedly committed. The Jew had betrayed our Prophet. He had occupied the Holy Mosque in Jerusalem. He continued to spread corruption of the heart, mind, and soul.

You can see why, to someone who had been through such a religious schooling, atheism seemed so appealing. Bertrand Russell offered a simple, zero-cost escape from an unbearable life of self-denial and harassment of other people. For him, there was no credible case for the existence of God. Religion, Russell argued, was rooted in fear: “Fear is the basis of the whole thing—fear of the mysterious, fear of defeat, fear of death.”

As an atheist, I thought I would lose that fear. I also found an entirely new circle of friends, as different from the preachers of the Muslim Brotherhood as one could imagine. The more time I spent with them—people such as Christopher Hitchens and Richard Dawkins—the more confident I felt that I had made the right choice. For the atheists were clever. They were also a great deal of fun.

So, what changed? Why do I call myself a Christian now?

Part of the answer is global. Western civilization is under threat from three different but related forces: the resurgence of great-power authoritarianism and expansionism in the forms of the Chinese Communist Party and Vladimir Putin’s Russia; the rise of global Islamism, which threatens to mobilize a vast population against the West; and the viral spread of woke ideology, which is eating into the moral fiber of the next generation.

We endeavor to fend off these threats with modern, secular tools: military, economic, diplomatic, and technological efforts to defeat, bribe, persuade, appease, or surveil. And yet, with every round of conflict, we find ourselves losing ground. We are either running out of money, with our national debt in the tens of trillions of dollars, or we are losing our lead in the technological race with China.

But we can’t fight off these formidable forces unless we can answer the question: What is it that unites us? The response that “God is dead!” seems insufficient. So, too, does the attempt to find solace in “the rules-based liberal international order.” The only credible answer, I believe, lies in our desire to uphold the legacy of the Judeo-Christian tradition.

That legacy consists of an elaborate set of ideas and institutions designed to safeguard human life, freedom, and dignity—from the nation-state and the rule of law to the institutions of science, health, and learning. As Tom Holland has shown in his marvelous book Dominion, all sorts of apparently secular freedoms—of the market, of conscience, and of the press—find their roots in Christianity.

And so I have come to realize that Russell and my atheist friends failed to see the wood for the trees. The wood is the civilization built on the Judeo-Christian tradition; it is the story of the West, warts and all. Russell’s critique of those contradictions in Christian doctrine is serious, but it is also too narrow in scope.

For instance, he gave his lecture in a room full of (former, or at least doubting) Christians in a Christian country. Think about how unique that was nearly a century ago, and how rare it still is in non-Western civilizations. Could a Muslim philosopher stand before any audience in a Muslim country—then or now—and deliver a lecture with the title “Why I Am Not a Muslim”? In fact, a book with that title exists, written by an ex-Muslim. But the author published it in America under the pseudonym Ibn Warraq. It would have been too dangerous to do otherwise.

To me, this freedom of conscience and speech is perhaps the greatest benefit of Western civilization. It does not come naturally to man. It is the product of centuries of debate within Jewish and Christian communities. It was these debates that advanced science and reason, diminished cruelty, suppressed superstitions, and built institutions to order and protect life, while guaranteeing freedom to as many people as possible. Unlike Islam, Christianity outgrew its dogmatic stage. It became increasingly clear that Christ’s teaching implied not only a circumscribed role for religion as something separate from politics. It also implied compassion for the sinner and humility for the believer.

Yet I would not be truthful if I attributed my embrace of Christianity solely to the realization that atheism is too weak and divisive a doctrine to fortify us against our menacing foes. I have also turned to Christianity because I ultimately found life without any spiritual solace unendurable—indeed very nearly self-destructive. Atheism failed to answer a simple question: What is the meaning and purpose of life?

Russell and other activist atheists believed that with the rejection of God, we would enter an age of reason and intelligent humanism. But the “God hole”—the void left by the retreat of the church—has merely been filled by a jumble of irrational, quasi-religious dogma. The result is a world where modern cults prey on the dislocated masses, offering them spurious reasons for being and action—mostly by engaging in virtue-signaling theater on behalf of a victimized minority or our supposedly doomed planet. The line often attributed to G.K. Chesterton has turned into a prophecy: “When men choose not to believe in God, they do not thereafter believe in nothing, they then become capable of believing in anything.”

In this nihilistic vacuum, the challenge before us becomes civilizational. We can’t withstand China, Russia, and Iran if we can’t explain to our populations why it matters that we do. We can’t fight woke ideology if we can’t defend the civilization that it is determined to destroy. And we can’t counter Islamism with purely secular tools. To win the hearts and minds of Muslims here in the West, we have to offer them something more than videos on TikTok.

The lesson I learned from my years with the Muslim Brotherhood was the power of a unifying story, embedded in the foundational texts of Islam, to attract, engage, and mobilize the Muslim masses. Unless we offer something as meaningful, I fear the erosion of our civilization will continue. And fortunately, there is no need to look for some New Age concoction of medication and mindfulness. Christianity has it all.

That is why I no longer consider myself a Muslim apostate, but a lapsed atheist. Of course, I still have a great deal to learn about Christianity. I discover a little more at church each Sunday. But I have recognized, in my own long journey through a wilderness of fear and self-doubt, that there is a better way to manage the challenges of existence than either Islam or unbelief had to offer.
Sources:thefp

http://theendtimeradio.com

us news

അമേരിക്കയുടെ 47 മത് പ്രസിഡന്റായി ഡോണൾഡ് ട്രംപ് തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു

Published

on

ഫീനിക്സ് പക്ഷിയെപ്പോലെ വീണ്ടും ഉയർത്തെഴുന്നേറ്റ് ഡോണൾഡ് ട്രംപ് 47 മത് അമേരിക്കൻ പ്രസിഡന്റ്. ഈ വിജയം ക്രൈസ്തവ അടിസ്ഥാന മൂല്യങ്ങളുടെ വിജയം. “ദൈവം എന്നെ മരണത്തിൽ നിന്നും രക്ഷിച്ചത് ഈ ഭാരിച്ച ഉത്തരവാദിത്തം എന്നെ ഭരമേൽപ്പിച്ച് അമേരിക്കയെ രക്ഷിച്ച് അതിന്റെ പഴയ പ്രതാപത്തിലേക്ക് മടക്കി കൊണ്ട് വരുവാൻ വേണ്ടി എന്ന് ഞാൻ പരിപൂർണ്ണമായി മനസ്സിലാക്കുകയും അതിന് വേണ്ടി ഞാൻ പൂർണ്ണ ശക്തിയോടെയും, പൂർണ്ണ മനസ്സോടെയും എന്നാൽ ആവോളം പ്രവർത്തിച്ച് അമേരിക്കൻ ജനത എന്നിൽ അർപ്പിച്ച വിശ്വാസം സംരക്ഷിക്കും”

കഴിഞ്ഞ നാലു വർഷങ്ങളിൽ ഡോണൽഡ് ട്രമ്പ് വ്യക്തി പരമായും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബവും, അദ്ദേഹത്തിനെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്തവരും ഒക്കെ അനുഭവിച്ച ബുദ്ധിമുട്ടുകളും, വേട്ടയാടലുകളും യാതനകളും ചെറുതല്ല. കൈക്കൂലിയും ലോബിയിങ്ങും പാടെ നിർത്തി ക്കൊണ്ട് അമേരിക്കയിലെ സാധാരണ ജനങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി എടുത്ത അനേകം തീരുമാനങ്ങളുടെ പ്രത്യാഘാതമാണ് അദ്ദേഹം അനുഭവിച്ച ഈ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ എല്ലാം.

കഴിഞ്ഞ വർഷത്തെ ഇലക്ഷനിൽ കാര്യമായ കള്ളത്തരങ്ങൾ നടന്നു എന്ന് അനേകം പേർ ഇന്നും വിശ്വസിക്കുന്നു. ഒരു വലിയ വിജയം അദ്ദേഹത്തിന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും തട്ടിയെടുക്കുകയായിരുന്നു എന്ന് പല തെളിവുകളുമായി പലരും മുന്നോട്ട് വന്ന് എങ്കിലും നിയമപരമായി അവരെയെല്ലാം നേരിട്ട് ബുദ്ധി മുട്ടിച്ചു എന്ന് തന്നെ പറയാം. ഒരിക്കലും അമേരിക്കയുടെ ചരിത്രത്തിൽ നടന്നിട്ടില്ലാത്ത വിധം വേട്ടയാടലുകളാണ് ട്രംപ് നേരിട്ടത്.

ജഡ്ജിമാരെ സ്വാധീനിച്ചും, കള്ള കേസുകൾ ഇട്ടും, കൊലപ്പെടുത്തുവാനുള്ള പദ്ധതികൾ ഒന്നിലേറെ പ്രാവശ്യം ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടും ഒരു ഫിനിക്സ് പക്ഷിയെ പോലെ ചാരത്തിൽ നിന്നും അദ്ദേഹം ഉയർത്ത് എഴുന്നേൽക്കുക ആയിരുന്നു. ഡോണൽഡ് ട്രമ്പ് ഇന്ന് നേടിയ വിജയം ലോക ചരിത്രത്തിൽ തങ്ക ലിപികളിൽ എന്നും എഴുതി ചേർക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. കാരണം അത്ര യേറെ വേട്ടയാടലുകളും ഒറ്റപ്പെടലുകളും കുറ്റപ്പെടുത്തലുകളുമാണ് ട്രമ്പ് എന്ന വ്യക്തി നേരിട്ട്ത്. ഈ വിജയം ജീവൻ പണയപ്പെടുത്തി നേടിയതാണ്.

ഈ വിജയം ക്രൈസ്തവ അടിസ്ഥാന മൂല്യങ്ങളുടെ വിജയമാണ്. ഈ വിജയം ഉദരത്തിൽ വച്ച് തന്നെ നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന ജീവനുകളുടെ വിജയമാണ്. ഈ വിജയം സാമൂഹികമായ തിന്മകളുടെ മേലുള്ള വിജയമാണ്. ഈ വിജയം നീതിക്കും ന്യായത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള വിജയമാണ്. ഈ വിജയം അമേരിക്കയുടെ അടിസ്ഥാന സിദ്ധാന്തമായ ക്യാപ്പിറ്റലിസത്തിന്റെ വിജയമാണ്. ഈ വിജയം വിലക്കയറ്റത്തിന് എതിരെയും, പണപ്പെരുപ്പത്തിനെതിരെയും ഉള്ള വിജയമാണ്. ഈ വിജയം ജനങ്ങളുടെ പണം എടുത്ത് അബോർഷൻ നടത്തുന്നതിന് എതിരെയുള്ള വിജയമാണ്. ഈ വിജയം ജനങ്ങളുടെ പണം എടുത്തു സെക്സ് ചെയ്ഞ്ച് ചെയ്യുന്നതിനെതിരെയുള്ള വിജയമാണ്. ഈ വിജയം അനധികൃത കുടിയേറ്റത്തിന് എതിരെയുള്ള ജയമാണ്. ഈ വിജയം സോഷ്യലിസത്തിനും കമ്മ്യൂണിസത്തിനും എതിരെയുള്ള വിജയമാണ്. ഈ വിജയം അമേരിക്കൻ ഓയിലിന്റെയും ഡ്രിലിങ്ങിന്റെയെയും വിജയമാണ്. ഈ വിജയം ലോക സമാധാനത്തിന്റെ വിജയമാണ്. ഈ വിജയം നട്ടെല്ലുള്ള ഒരു ഭരണാധികാരിയുടെ വിജയമാണ്. ഈ വിജയം ക്രൈസ്തവ അടിസ്ഥാന മൂല്യങ്ങളുടെ വിജയമാണ്.
എല്ലാറ്റിനും ഉപരി ട്രമ്പിൽ പ്രതീക്ഷ വച്ച അനേകം കോടി ജനങ്ങളുടെ വിജയമാണ്.

അടുത്ത നാല് വർഷം സന്തോഷവും സമാധാനവും സമൃദ്ധിയും നിറഞ്ഞ ഒരു ഭരണം കാഴ്ച്ച വയ്ക്കുന്ന വിജയമായി തീരട്ടെ എന്ന് ദൈവത്തോട് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു.
Sources:Middleeast Christian Youth Ministries

http://theendtimeradio.com

Continue Reading

us news

കുട്ടികള്‍ക്ക് പരീക്ഷയ്ക്ക് കിട്ടിയ മാര്‍ക്കുകള്‍ ഇനി മാതാപിതാക്കള്‍ കാണണ്ട; വിലക്കുമായി ഡച്ച് സ്കൂള്‍

Published

on

കുട്ടികളുടെ പരീക്ഷാ മാര്‍ക്ക് ലിസ്റ്റുകൾ ഇനി മുതല്‍ അച്ഛനമ്മമാര്‍ കാണേണ്ടതില്ലെന്ന തീരുമാനത്തിലാണ് നെതര്‍ലാന്‍ഡിലെ ഒരു സെക്കന്‍ഡറി സ്കൂള്‍. 95 ശതമാനം രക്ഷിതാക്കളും ഈ നിർദ്ദേശം അംഗീകരിക്കുകയും രക്ഷാകർത്താക്കളുടെ കൗൺസിൽ 10 ആഴ്ചത്തേക്ക് സസ്പെൻഡ് ചെയ്യണമെന്ന് നിർബന്ധിക്കുകയും ചെയ്തതോടെ പരീക്ഷാ ഫലം പങ്കിടുന്നതിൽ സ്കൂൾ ഒരു മാസത്തെ താൽക്കാലിക നിരോധനം ഏര്‍പ്പെടുത്തി.

നിലവിൽ, നെതർലാൻഡിൽ ഒരു ക്ലാസില്‍ നിന്നും അടുത്ത ക്ലാസിലേക്ക് പാസാകാന്‍ ഒരു നിശ്ചിത ഗ്രേഡ് ശരാശരി വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് ആവശ്യമാണ്. ഇത് മൂലം കുട്ടികള്‍ക്ക് എപ്പോഴും ഉയര്‍ന്ന അക്കാദമിക് പ്രകടനം നടത്താന്‍ നിര്‍ബന്ധിതരാകുന്നുവെന്നും ഇത് കുട്ടികളില്‍ അമിത സമ്മർദ്ദം സൃഷ്ടിക്കുന്നതായും ദി ഗാര്‍ഡിയന്‍ റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്യുന്നു.

നെതർലാന്‍ഡില്‍ കുട്ടികളുടെ പരീക്ഷാ ഫലം പങ്കുവയ്ക്കുന്ന ആപ്ലിക്കേഷന്‍ അച്ഛനമ്മമാർക്ക് എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും പരിശോധിക്കാന്‍ കഴിയും. ഇത് കുട്ടികളില്‍ അമിത സമ്മർദ്ദം സൃഷ്ടിക്കുന്നെന്ന് ജോർദാനിലെ സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്ര അധ്യാപകനായ സ്റ്റിജിൻ ഉയിറ്റൻബോഗാർഡ് കണ്ടെത്തി. അദ്ദേഹം യൂറ്റൻബോഗാർഡ് സ്കൂളിലെ പകുതിയോളം കുട്ടികളിൽ ഇതുസംബന്ധിച്ച് പഠനം നടത്തി. മാതാപിതാക്കള്‍ പതിവായി കുട്ടികളുടെ ആപ്ലിക്കേഷന്‍ പരിശോധിച്ചപ്പോള്‍ കുട്ടികള്‍ തങ്ങളുടെ സമ്മര്‍ദ്ദം അഞ്ചില്‍ 2.7 ആയിട്ടായിരുന്നു രേഖപ്പെടുത്തിയത്. അതേസമയം അച്ഛനമ്മമാര്‍ നിരന്തരം പരിശോധിക്കാത്ത കുട്ടികളാകട്ടെ രണ്ട് ലെവലോ അതിലും താഴെയോ ആയിരുന്നു സമ്മർദ്ദം രേഖപ്പെടുത്തിയത്.

വിദ്യാർത്ഥികൾ നേരിടുന്ന ഈ സമ്മർദ്ദം എന്‍റെ അഭിപ്രായത്തിൽ ശരിക്കും ഒരു ആധുനിക കാര്യമാണ്. ഞാൻ സ്കൂളിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ, വർഷത്തിൽ നാല് തവണ ഒരു റിപ്പോർട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു, അല്ലാത്തപക്ഷം, നിങ്ങൾക്ക് എപ്പോൾ, എന്താണ് വേണ്ടതെന്ന് നിങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളോട് പറയാം. ” ഉയിറ്റൻബോഗാർഡ് പറഞ്ഞു. “ഇപ്പോൾ മാതാപിതാക്കൾക്ക് അവരുടെ ടെലിഫോണുകളിൽ ഒരു പുഷ് അറിയിപ്പ് ലഭിക്കും: ‘ഹേയ്, നിങ്ങളുടെ കുട്ടിക്ക് ഒരു പുതിയ ഫലം ലഭിച്ചു,’ പിന്നാലെ കുട്ടി മാതാപിതാക്കളോടൊപ്പം ഇത് സംബന്ധിച്ച് സംഭാഷണത്തിനായി ഇരിക്കേണ്ടി വരുന്നു. ഇത് ഭയാനകമാണ്,” അദ്ദേഹം കൂട്ടിച്ചേർത്തു. സ്റ്റിജിൻ ഉയിറ്റൻബോഗാർഡ് തന്‍റെ പഠനത്തിലെ കണ്ടെത്തലുകള്‍ പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തിയതിന് പിന്നാലെ ദേശീയ രക്ഷാകർതൃ അസോസിയേഷൻ ഡയറക്ടർ ലോബ്കെ വ്ലാമിംഗ് ഇത് അംഗീകരിച്ചു. ‘തെറ്റുകൾ വരുത്താൻ നിങ്ങൾക്ക് അവകാശമുണ്ട്. അങ്ങിനെയാണ് അവര്‍ പഠിക്കുന്നത്.’ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. അതേസമയം അച്ഛനമ്മമാരെ പൂര്‍ണ്ണമായും ഇതില്‍ നിന്ന് ഒഴിവാക്കില്ലെന്നും കുട്ടികളുടെ കാര്യങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞിരിക്കേണ്ടത് അച്ഛനമ്മമാരുടെ അവകാശമാണെന്നും അദ്ദേഹം കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്തു.
Sources:azchavattomonline.com

http://theendtimeradio.com

Continue Reading

us news

അമേരിക്കൻ മിഷനറി കൊല്ലപ്പെട്ട കേസിൽ ഭാര്യയെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു

Published

on

ഡെട്രോയിറ്റ് :അംഗോളയിൽ അമേരിക്കൻ മിഷനറി കൊല്ലപ്പെട്ട കേസിൽ ഭാര്യയെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തതായി ദമ്പതികളുടെ സഭ അറിയിച്ചു. ജാക്കി ഷ്രോയർ (44) തൻ്റെ ഭർത്താവ് ബ്യൂ ഷ്രോയറിനെ (44) കൊലപ്പെടുത്തിയതായി ഉദ്യോഗസ്ഥർ ആരോപിക്കുന്നു, ഡെട്രോയിറ്റ് ആസ്ഥാനമായുള്ള ലേക്സ് ഏരിയ വൈൻയാർഡ് ചർച്ച് പാസ്റ്റർ ട്രോയ് ഈസ്റ്റൺ പ്രസ്താവനയിൽ പറഞ്ഞു.ജാക്കി ഷ്രോയറിനെ കസ്റ്റഡിയിലെടുത്തതായും ഈസ്റ്റൺ കൂട്ടിച്ചേർത്തു.

“ഇത് സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്തതാണ്”ഞാൻ വളരെ ഖേദിക്കുന്നു ദുഃഖം പ്രകടിപ്പിക്കാൻ വാക്കുകളില്ല. ബ്യൂ ഷ്രോയറുടെ മരണത്തിൽ തങ്ങൾക്ക് ഹൃദയം തകർന്നുവെന്നും ഭാര്യയുടെ പങ്കാളിത്തത്തെക്കുറിച്ച് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഞെട്ടലും തകർന്നുവെന്നും .മാധ്യമശ്രദ്ധ പ്രതീക്ഷിക്കണമെന്നും അന്വേഷകരെ സഹായിക്കാനും അതിലെ അംഗങ്ങളുടെ ആവശ്യങ്ങളോട് സഹകരിക്കുന്നതിനും സഭ തയ്യാറാണെന്നും ചർച്ച് പാസ്റ്റർ ട്രോയ് ഈസ്റ്റൺ പ്രസ്താവനയിൽ പറയുന്നു

SIM എന്ന ഓർഗനൈസേഷൻ വഴി അവരുടെ അഞ്ച് കുട്ടികളുമായി ദീർഘകാല മിഷനറിമാരായി ഷ്രോയേഴ്സ് മൂന്ന് വർഷം മുമ്പ് അംഗോളയിലേക്ക് മാറിയത്
“ഇക്കാര്യത്തിൽ അന്വേഷണത്തിൽ ശ്രദ്ധ കാണിച്ചതിന് അംഗോളൻ നിയമപാലകരോട് സിം നന്ദിയുള്ളവനാണ്,” സംഘടന പറഞ്ഞു.

“SIM USA ലീഡർഷിപ്പ് ടീം അംഗോളയിലെ സിം ടീമുമായും ഷ്രോയേഴ്‌സിൻ്റെ ഹോം ചർച്ച്, മിനസോട്ടയിലെ ഡെട്രോയിറ്റ് ലേക്‌സിലെ ലേക്‌സ് ഏരിയ വൈൻയാർഡ് ചർച്ച് എന്നിവരുമായും ചേർന്ന് ഷ്രോയേഴ്‌സിൻ്റെ അഞ്ച് കുട്ടികളെയും ഈ ദുരന്തത്തിൽപ്പെട്ട എല്ലാവരെയും പരിപാലിക്കുന്നു
Sources:globalindiannews

http://theendtimeradio.com

Continue Reading
Advertisement The EndTime Radio

Featured

world news19 hours ago

Muslim vigilantes colluding with authorities to entrap Christians in blasphemy charges

Pakistan — Muslim vigilante groups are working with federal authorities to lure young people into sharing blasphemous content on social...

National20 hours ago

Assam: Christian organisations seek action against VHP leader Surendra Jain’s drug claim

Three Christian organisations on Tuesday submitted a joint representation to the the Dima Hasao district administration seeking lawful action against...

National20 hours ago

ഫിലദെൽഫ്യാ ദൈവ സഭാ അഖിലേന്ത്യാ ശുശ്രൂഷക സമ്മേളനം

ഫിലദെൽഫ്യാ ചർച്ച് ഓഫ് ഗോഡ് അഖിലേന്ത്യ ശുശ്രൂഷക സമ്മേളനം 2024 നവംബർ 14 വ്യാഴം മുതൽ 17 ഞായർ വരെ മഞ്ഞാടിയിലുള്ള ഡോ. ജോസഫ് മാർത്തോമാ ക്യാമ്പ്...

us news20 hours ago

അമേരിക്കയുടെ 47 മത് പ്രസിഡന്റായി ഡോണൾഡ് ട്രംപ് തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു

ഫീനിക്സ് പക്ഷിയെപ്പോലെ വീണ്ടും ഉയർത്തെഴുന്നേറ്റ് ഡോണൾഡ് ട്രംപ് 47 മത് അമേരിക്കൻ പ്രസിഡന്റ്. ഈ വിജയം ക്രൈസ്തവ അടിസ്ഥാന മൂല്യങ്ങളുടെ വിജയം. “ദൈവം എന്നെ മരണത്തിൽ നിന്നും...

us news21 hours ago

കുട്ടികള്‍ക്ക് പരീക്ഷയ്ക്ക് കിട്ടിയ മാര്‍ക്കുകള്‍ ഇനി മാതാപിതാക്കള്‍ കാണണ്ട; വിലക്കുമായി ഡച്ച് സ്കൂള്‍

കുട്ടികളുടെ പരീക്ഷാ മാര്‍ക്ക് ലിസ്റ്റുകൾ ഇനി മുതല്‍ അച്ഛനമ്മമാര്‍ കാണേണ്ടതില്ലെന്ന തീരുമാനത്തിലാണ് നെതര്‍ലാന്‍ഡിലെ ഒരു സെക്കന്‍ഡറി സ്കൂള്‍. 95 ശതമാനം രക്ഷിതാക്കളും ഈ നിർദ്ദേശം അംഗീകരിക്കുകയും രക്ഷാകർത്താക്കളുടെ...

world news2 days ago

Persecuted Christians in Nigeria Observe Global Day of Prayer for the Persecuted Church

Nigeria — On the International Day of Prayer for the Persecuted Church on Sunday, persecuted Christians in Nigeria gathered to...

Trending

Copyright © 2019 The End Time News